Andalucia

In de lente wordt er begonnen aan een reis doorheen Andalucia.

Hieronder het reisschema 2010:

15/04      Leuven – Toulouse

16/04      Toulouse – Tarragona

17/04      Tarragona – Javea

18/04      Javea – Mojacar

19/04      Mojacar – Nerja

20/04      Nerja – Nerja

21/04      Nerja – Nerja

22/04      Nerja – Granada

23/04      Granada – Granada

24/04      Granada – Granada

25/04      Granada – Granada

26/04      Granada – Grazalema

27/04      Grazalema – Grazalema

28/04      Grazalema – Grazalema

29/04      Grazalema – Grazalema

30/04      Grazalema – Grazalema

01/05      Grazalema – Sevilla

02/05      Sevilla – Sevilla

03/05      Sevilla – Sevilla

04/05      Sevilla- Sevilla

05/05      Sevilla – Sevilla

06/05      Sevilla – Sevilla

07/05      Sevilla – Sevilla

08/05      Sevilla – Cordoba

09/05      Cordoba – Cordoba

10/05      Cordoba – Cordoba

11/05       Cordoba – Cordoba

12/05       Cordoba – Jaen

13/05       Jaen – Jaen

14/05       Jaen – Jaen

15/05       Jaen – Jaen

16/05       Jaen – Castellon de la Plana

17/05       Castellon de la Plana – Begur

18/05       Begur – Begur

19/05       Begur – begur

20/05      Begur – Beaune

21/05       Beaune – Leuven

 

Verslag
dag 1 donderdag 15 april 2010

Opgestaan om 4 en vertrokken om 5 uur, vroeg hé!

Goed gereden tot Parijs.

Daar in een wespennest terrecht gekomen, dit is traditioneel op de périférique…

Vele kleine accidentjes die alles doen vertragen… stapvoets dus

Met plannetje en GPS de correcte uitrit gevonden, dus niet verloren gereden.

Eerste honderden kilometers grote vlaktes met bewerkte landbouwgrond tot zover
je kan zien.

Later in de Limousin en de Garonne gaat deze vlakte over in heuvelachtig
landschap met grote partijen rotsen.

Zeer mooi!

Zo een 120 km voor Toulouse, wordt het terug vlak.

Niet veel verkeer op die autowegen. Ze zijn ook in zeer goede staat, daar kan
den Belgique een puntje aan zuigen…

Die télépéage is echt een plezier, je zou er zo voor naar Frankrijk komen …

Wel wat moeten zoeken naar het hotel, want stond verwarrend op hun documenten.

Het weer is prachtig, heel de dag zon en tot 22 graden.

Ga straks in het hotel eten, Gratin Daufinois, lamsvlees, en als dessert een
suikertaart met slagroom en een bolletje ijs…

K’mag toch ook eens dromen hé, het zal dus iets anders worden…

Ik ga vandaag m’n mail niet versturen want het internet is betalend en duur,
zal het wel de volgende dagen doen!

Dag 2 – Vrijdag 16 april

Met een stralende zon maar fris (7°) vanuit Tarragonna vertrokken richting
Spanje.

Goed geslapen na de avond ervoor origami van kabeljauw gegeten te hebben.

Gelukkig had is m’n bril bij om te zien waar deze kabeljauw lag…

Als ik dat klaar maak dan is de portie toch zo een 5 keer groter, maar .. er
waren gezonde groene boontjes bij.

Ge ziet hé, dat ik gezond moet eten, ik krijg geen andere keuze!

Een kort tripje van 515 km naar Taragonna (zowat de helft als dat van
gisteren).

In de loop van de dag wordt het bewolkt en er vallen 7 druppels, we blijven
optimistisch en dat is maar goed ook want later is het terug stralend met 17°

Pal op het hotel gevallen, dank zij m’n goede GPS, wel drie maal rond het
blokje, enfin grote blok moeten rijden om een parkeerplaatje te vinden.

Het hotel ligt in het centrum van de stad.

Na inchecken de auto gaan parkeren in de parking vh hotel, dit is toch veel
veiliger. Dus nu de stad in…

Het is een erg grote stad, niet zo mooi, ben recht naar de zee gestapt via de
Rambla Nova.

De zee is mooi, maar wat ervoor ligt niet: de sporen van de trein, en het zijn
veel sporen…

Vanuit de trein moeten de mensen het meest fantastisch zicht hebben dat je je
kan inbeelden…

In de stad volgende dingen opgemerkt:

de meisjes spelen met de kaarten buiten op de rambla of in de koffieshops, de
jongens crossen rond op hun skateboards.

Als je op het zeebrapad wil oversteken, dan zie je een teller op het
verkeerslicht dat je de tijd aangeeft die je hebt om over te steken.
(30″).. modern hé.

De scholen waren om 17 u gedaan, véél kinderen op de Rambla, ze hebben dus nu
geen vakantie.

Veel frans sprekende mensen in de straten…

Verder wat mooie gebouwen maar ook straten op z’n frans, wat vuil en monotoon.

Er is een Romeins amphitheater, nog in vrij goede staat opgegraven, maar
natuurlijk niet volledig, de Romeinen zijn hier al een tijdje weg hé.

Nu terug op de hotelkamer voor m’n verslag.

Zal proberen dit aan te houden, zodat de thuisblijvers (jullie wilden toch niet
mee! ) m’n espatementen kunnen mee beleven.

Vanaf morgen begint het wat op iets te trekken, dan ga ik naar Jaéva. Ligt ook
aan zee.

Als het kan Skypen we zaterdag of zondag, ik hou je op de hoogte.

Nog een prettige dag met de kids voor Jo en met statistiek voor Barbara!!!

Dag 3 Zaterdag 17 april

Om 9 uur doorgereden richting Jaeva, een tripje van 380 km.

Dit ligt tussen Valencia en Allicante, 30 km boven Benidorm.

De lucht is zwaar bewolkt en er komt regen.

Ik had dit thuis al gezien. Het wordt begin volgende week beter.

Het is dus niet echt “Spanje” weer! Het is hiet maar 13°!

Eens voorbij Valencia houdt de regen op en klaart het wat uit.

In Jaeva is het 18° en licht bewolkt, af en toe een klein streepje zon…

Ik had in België moeten blijven 🙂

Maar, Jaeva is wel erg mooi, het is een badplaats met een mooi strand.

Op dit strand staan palmbomen. Ik had er al veel over gelezen en wou hier langs
komen. Erg mooi hotel ook, en vlak aan de zee! Ik wil je wat waterachtig laten
worden 🙂

Ik denk dat er velen vast zitten omwille van vluchten die niet doorgaan.

De hotels hebben er veel last mee.

Vanaf nu wordt het vakantie, de afstanden worden kleiner, de steden en
bezienswaardigheden mooier en de interesse groter.

Morgen naar Torrevieja, Barbara: hier is ooit een belangrijk verdrag getekend
voor de verdeling in Europa, Wikipedia …

Dan nog meer naar het zuiden om uiteindelijk te overnachten in Mojacar.

Al deze steden liggen aan de zee.

Dag 4 – Zondag 18 april

Zoals gewoonlijk, deze morgen goed vertrokken.

Het weer was grijs, maar dat wisten we al via meteoservices…

Op weg naar Mojacar.

Onderweg Torrevieja en Cartagena bezocht.

Torrevieja is mooi, het was er ook zonnig en warm!

Het lijkt wel of er daar alleen Engelsen rond lopen en geen Spanjaarden.

Ze hebben er wellicht hun yacht liggen, want de haven is zeeeeeeeeer groot met
natuurlijk véééél boten.

Cartagena daarentegen viel tegen, niets bijzonders te zien.

Dan maar naar Mojacar.

De GPS was volledig z’n kluts kwijt, hij kende blijkbaar niet de baan.

Je kan inderdaad op verschillende manieren naar Mojacar, bvb. via Murcia, maar
dat was een omweg, daarom nam ik de rechtstreekse autopista en die kende hij
niet!

Onderweg, dus onder Murcia gelegen is het landschap niet meer groen maar wit…

Wit van de serres. Hier worden blijkbaar alle groenten en fruit voor heel
Europa gekweekt.

Het landschap – op die witte regio na – is nogal bergachtig. Dan eens kale
hogere spitse bergen, dan lagere rondere en groen begroeide bergen, dan weer
rotsen van hard gesteente. Afwisseling genoeg.

Ook talrijke tunnels doorheen die bergen.

Via deze weg kom je ook bvb. in Benidorm. Ik ben daar niet gestopt omdat ik
geen Nederlands wil spreken, geen steak frit wil eten en geen Stella wil
drinken.

Toegekomen in Mojacar, naar het hotel gegaan.

Dit is een reuze vakantie hotel, ik schat met zo een 400 kamers!

Ik logeer hier in een zeer ruime kamer met terras en met uitzicht op een
waterpartij en met de zee wat verder.

Het zijn hier stranden, geen rotsen, vandaar dat ik denk dat het hier in de
zomer stikt van het volk. Er zijn dan ook ontelbare hotels zoals dit
“Hotel Marina Playa”.

Kamer met half pension, drie buitenzwembaden, 1 overdekt, tennis enz…
ondergrondse prive parking en internet en dit alles voor … 54€ !

Enfin dat wat het verhaal om jullie nog meer jaloers te maken, dat begrijp je
wel hé 🙂

Morgen nog meer naar het zuiden, we zitten nu al in de provincie Andalucia en
verlaten dus de Costa Blanca.

Met de meer gedetailleerde kaart van Andalucia, reizen we eerst richting
Almeria, dan naar Motril (één van de vakantieoorden van ons koningshuis) om
uiteindelijk m’n verblijf voor de volgende drie dagen op te zoeken in Nerja.

Dan zijn we aan de Costa del Sol. Volgens het weerbericht zal en ook Sol zijn…

Nerja ligt aan de kust ter hoogte van Granada.

Daar gaan we naar typische “witte” dorpjes kijken en de streek
verkennen.

Dag 6 & 7 – Di & Woe 20-21/04

Gisteren wat internet connectie probleempjes, m’n mailtje
van gisteren is de mist ingegaan.

Dus vandaag een nieuwe poging.

Gisteren de Alpujarras bezocht:  dit zijn de witte dorpjes het binnenland.

Het belangrijkste dorp is Frigiliana, nog andere
bezienswaardigheden zijn: Pampaniera, Lanjaron, Orgiva, Capilera en het hoogste
stadje van Spanje Tevelez.

In Almuñecar, calamares gegeten. Neen Jo, nog geen
Sangria geproefd en ook nog geen Paella. In de late namiddag terug naar Nerja
gereden.

s’Avonds enkel één plat, een mix van visjes, heel lekker en gezond hé!

Vandaag woensdag. naar de stad Nerja. Het centrum noemt
zich “Balcon de Europa”.

Het is een uitsteeksel van de kust, erg mooi om zien.

Er waren daar veel spaanse toeristen en als die onderling
spreken, vergaat horen en zien!!!

Er kwam ook een mevrouw wel 15 katten eten en drank geven.

De poezen zijn zeer tam en doen zelfs de duiven op 10cm van hen niets.

Ik ga deze avond m’n valies klaar maken, want morgen
vroeg is het gedaan met de kust en de zee. Het serieuze werk begint: kultuur!

De volgende 4 dagen wordt het Granada: dit ligt 95km verder het binnenland in.

Ik denk dat we vanaf daar weer eens kunnen Skypen.

Dag 8 – donderdag 22 april

Bij m’n vertrek in het hotel van Nerja, heb ik alles mooi recht gezet!

Nu dus op weg naar Granada.

De weg er naar toe is bergachtig. Men komt langs de
Sierra Nevada. Langs de Noordelijke kant zijn er ski oorden. Het is er 3000m
hoog en je ziet de sneeuw liggen.

Het was maar een korte trip tot Granada (95km) en met de
GPS en de bewijzering goed de weg gevonden.

De paleizen en alles errond ligt op een berg, buiten de stad.

Ik heb het hotel in dat gehele complex gekozen, omdat je
dan direct bij alles bent.

Als het in de stad zou zijn is het telkens minstens 40′ stappen.

Ben de zaak al gaan verkennen, het is een complete nieuwe
ervaring.

Geen zee en strand meer maar prachtige gebouwen uit de jaren 1500.

Je weet niet naar wat eerst te kijken omdat er zo veel te zien is.

Er zijn ook veel toeristen, maar je hebt er geen last van
omdat alles zo groot en zeer goed geörganiseerd is. Ik heb een reservatie
gemaakt om morgen namiddag de gebouwen te gaan bezoeken.

Zaterdag en/of zondag zal ik naar de stad gaan. Naar het
schijnt is dit ook de moeite. Ik hou jullie geïnformeerd

Dag 9 – vrijdag 23 april

Vandaag heb ik aan m’n conditie gewerkt: de stad ingetrokken.

Je zal zeggen… en dan? Wel naar de stad is het niets,
het is altijd maar bergaf, dus terug… is dus altijd bergop!

Het Alhambra is op een heuvel gelegen vandaar…

In de stad vooral naar de wijk Albaicin geweest.

Dit is het meest pitoreske gedeelte.

Het is het oudste gedeelte, waar de vroeger Moorse bazaars
waren. Wel die straatjes en de winkeltjes zijn er nog.

Ook de kathedraal bezocht: nog nooit zoiets gezien! De
Leuvense St. Pierterskerk kan er twee keer in! In de hoofdbeuk is er een dubbel
orgel! langs weerszijden van de hoofdbeuk dus en een organist was aan het
spelen (op ééntje maar!). Het is prachtig gedecoreerd, enfin je zal het later
op de foto’s wel zien.

Nog een aantal andere musea en plaatsen bezocht, maar het
hoofdgebeuren speelt zich toch op de straat af.

Er zijn gitaarspelers en speciaal voor Barbara, waren er
Hang spelers.

Ik heb er speciaal voor ons Barbara er een babbeltje mee
gedaan en gevraagd of hun Hang de echte was. Ze konden dit bevestigen!

Het leuke was dat ze met z’n tweeën speelden, dit gaf een
heel speciale klank.

Morgen voormiddag heb ik een ingangsticket om de gebouwen
van het Alhambra te bezoeken alsook de tuinen en het zomerverblijf Generalif.

Daar gingen de Moorse koningen van Granada in de hete
zomers van de frisse Sierra Nevada lucht genieten.

Dag 10 – zaterdag 24 april

M’n ticket voor het bezoek aan het Alhambra lag aan de
nreceptie klaar, wat een service!

Om 9:30 stond ik bij de eersten om binnen te gaan, na mij
kwamen en nog een een paar duizend…

Toch op een rustige manier alles kunnen bekijken en
fotograferen. Het is met een woord “verbluffend”! Wat een pracht en
kunnen hier vandaag de dag nog te zien is, is ongelooflijk. Met woorden niet te
omschrijven, ik verwijs dus naar de slide show die ik zal maken…

Dus van 10 tot 14 uur rondgelopen en nadien een
kleinigheidje gaan eten.

Morgen trek ik terug de stad in en verwacht er veel
toeristen omdat het zondag is.

Dag 11 en 12 – Zondag en maandag 25 & 26 april

Gisteren zondag terug het historisch centrum van Granada opgezocht.

Toch mooi hé…

Op de Bib Rambla een koffietje gaan drinken, er was daar
een boekenmarkt (alles aan 1€) een leuke paardenmolen met mooie houten gerief
en in beweging gebracht door iemand die op een fiets trapt, het is een
ecologische molen (heb er foto’s van) ook een bellen blazer maar dan van die
reuze bellen, (ook foto’s), maar spaans is nog iets te moeilijk, dus heb ik
maar een nederlands boek gekocht in de Alhambra zelf, het is geschreven door
Washington Irving, die daar op de handen wordt gedragen en dat het verhaal van
Granada verteld, echt leuk geschreven en boeiend.

Deze morgen vertrokken richting Grazalema.

Iets heeeeeelemaal anders.

Het is een “Rural Hotel” in the middle of…” het bos.

Neen niet helemaal bos, want er is een adembenemend zicht
op bergen en valleien. Trouwens de weg ernaar toe zou je met Zwitserland kunnen
vergelijken. De bergen zijn natuurlijk niet zo hoog en er ligt ook geen sneeuw.

Alvorens aan te komen (175 km in totaal) heb ik Olvera
bezocht. Een moors kasteel en een kerk op 632 meter hoogte. De hoogte is niets
mar al die trappen…

Enfin, m’n conditie stijgt en ik ga binnenkort de Mont
Ventoux doen 🙂 Onderweg niets dan olijfbomen…

De bedoeling van deze ligging is veel natuur te verkennen
en ook steden verder weg, zoals Ronda, Malaga, Cadix enz…

Het hotel Fuerte Grazalema (fuertehoteles.com) is te
midden van een groot natuurpark gelegen. Er is een leuk zwembad, maar ga toch
maar eerst de temperatuur ervan nagaan, want ‘snachts koelt het hier behoorlijk
af. Nu is het 27° en een stralende zon.

Dag 13 – Dinsdag 27 april

Vrij vroeg vertrokken. Zalig warm: 30°!

Vandaag eerst de bergen.

Het landschap is adembenemend. Veel foto’s gemaakt.

Ook van een stel geiten 🙂

Tegen de middag aangekomen in Ronda.

Je kan en mag echt niet snel rijden in die bergen, dus
elke verplaatsing duurt wel wat, maar het is de moeite meer dan waard.

Ronda is een echte stad, met veel winkels, parken, volk
en natuurlijk dé attractie: “de kloof van Ronda”

De stad wordt als het ware in twee gesplit door een kloof
tussen twee bergen.

Men heeft daar natuurlijk een brug over gebouwd.

Die kloof is zo een 100 meter diep. Impressionant.

Langs deze kloof is een Parador. Ze wisten in de tijd
goed wat ze moesten doen hé!

Van buiten is deze Parador niet zo mooi, binnen weet ik
niet, maar heb foto’s van een hyper moderne ingang van dit gebouw.

Heb er lekkere kroketjes gegeten met een glas witte wijn voor 7,5 € !!!

Het is hier in het zuiden niet duur.. Maar deze prijs had
ik zeker niet in een Parador verwacht.

Morgen ga ik de andere kant op, deze van Ubrique.

Dit ligt dus ook in de Sierra de Grazalema.

Dag 14 – Woensdag 28 april

Heel de dag rondgelopen, 500m straatje op, 500m straatje af.

Ik zal morgen m’n voetjes wat meer rust moetenn geven..

Maar wat hebben we allemaal gezien:

– Ubrique: het is een klein stadje, niet zo speciaal

– Benaocaz: je hebt daar een panorama zicht op de
omgeving (1397 meter hoog!)

– Arcos de la Frontera: Prachtig en interesant stadje in
de bergen. Maar zoals de inleiding al vertelde: zeer steil. Maar wel meer dan
de moeite.

Om 13 uur er een gaspacho gegeten en een glas wijn gedronken: 5 €

Onderweg van Ubrique naar Arcos, een zeer gevarieerd
landschap (veel mooie foto’s gemaakt) Veel landbouw grond in de valleien en dan
plots weer bergen.

Jerez de la Frontera is een erg grote stad, duurt 20
minuten alvorens ja alle ronde punten voorbij zijn…

Buiten, de kathedraal, enkele mooie burgerwoningen en
patio’s, niet zo bijzonder. Had er lovende woorden over gehoord, maar was wat
minder.

Nu de beroemdheid van Jerez is de Sherry natuurlijk.

Wat Porto is voor Portugal is Jerez voor Spanje.

Als je daar om een sherry vraagt, dan kijken ze op alsof
je van de maan komt – men kent dat niet – Je vraagt dus om een Jerez!

Om 17u besloten terug te keren. Het was een 31° warme
dag, moe rondgelopen en de terugweg is opnieuw een stuk in de bergen rijden
(dat gaat niet sneller dan 40km/u)

Enkele algemene bedenkingen:

– Wat hebben de Spanjaarden uitgevonden?… Het babbelen:
liefst allemaal tezamen en zo luid mogelijk…

– Is het zuiden van Spanje dor? Neen, alles ziet er
bijzonder groen uit. velden, bomen enz.

– Ik dacht dat Andalucia platter was: neen, het is een
bergachtige streek

– Is Andalucia duur: neen, ik had me dit anders voorgesteld

Dag 15 – Donderdag 29 april

Raar hé dat ik nu al op het internet zit…

Wel, zoals te verwachten, heb ik een wondje aan m’n
rechter hiel (niet aan de tenen… oef! Gisteren teveel gestapt.

Ik heb het reeds goed kunnen verzorgen. Heb heel m’n
farmacie mee… en het zal snel genezen.

Ik wil zeker Sevilla niet in het gedrang laten komen,
daar dit zowat het hoogtemunt van de trip moet worden.

Dus ik blijf vandaag in het hotel.

Er is hier ook vanalles te doen.

De andere hotelgasten zijn voornamelijk groepen Duitsers
die de Rural tochten doen onder aanvoering van een gids. Voor de rest weinig
Engelsen, Fransen. Een stel Zewden of Denen en een stel Italianen en één Belg.

In Granada lag dit anders: daar waren veel Engelsen en
minder Duitsers. Ook wel Fransen en één Belg. Geen Hollanders te bespeuren.

Ik ga morgen naar de kust (ge weet hé altijd dat
water…) Het zal de streek rond Marbella, Puerto Bañus, Estepona en wellicht
tot het meest zuidelijk puntje van Europa, Tarifa. Dan moet ik langs Gibraltar.
Heb wel geen zin om de apen aldaar gaan op te zoeken. Er zitten er al genoeg in
onze regering. Op de TV, lacht iedereen (bvb. op CNN) ons vierkant uit…

Zaterdag is het al 1 mei (feestdag, joepie, enfin voor
jullie, ik spijtig genoeg niet, ik moet nog hard werken…!!!

Dag 16 en 17 – Vrijdag 16 en zaterdag 17 april

M’n bedoeling was een aantal steden aan de zuidkust
(provincia Malaga en provincia Cadiz) te bezoeken. Ik kwam er al vlug achter
dat dit niet zo evident ging zijn…

Het was slechts 85 km tot Marbella, maar vermits hier
(vanaf Grazalema) alle wegen door de bergen moeten, duurt dit tripje makkelijk
2 uur!

Dus ’s avonds ook 2 uur terug.

Heb dan besloten m’n dag door te brengen in Puerto Bañus.
Je moet dit vergelijken met Knokke wat het chique betreft en met Nieuwpoort wat
boten aangaat.

Rolex, Dior, Gucci en ik vergeet nog de meesten, staan daar te pronken.

De bedienden staan in uniform op de boot te wachten tot
hun eigenaar terug aan boord komt. Enfin er is hier vanalles te zien en te
beleven.

’s Middags in een leuk en niet chique brasserie een heel
lekker vissoepje met brood en twee (!) glazen vino blanco gegeten en gedronken.
Eindafrekening: 10 € Deze brasserie was gelegen op het strand en de zee was 20
meter verder. Dus niet geklaagd over de ligging 🙂

Dan naar de haven getrokken. Er lag een 5-master in de
baai. Ik naar de havenkapitein om naar de naam van dit bootje te vragen. Het
bleek de Royal Clipper uit Monaco te zijn. Dit schip wordt als cruiseschip
gebruikt, niet slecht moet ik zeggen. Zal eens Googlen om er wat meer over te
weten.

En zo werd het al vlug 17:30. Dus plus 2 uur = 19:30. Dus
vandaar terug naar het hotel Onderweg getankt. Er zijn hier op de banen niet
zoveel tankstations, dus wat diesel in je eigen wagen is veiliger, toch als ik
zondag naar Sevilla vertrek. Niet zo ver van hier (95km) maar wel een eind door
de bergen…

Vandaag zaterdag wat later opgestaan. In de eetzaal was
het een overrompeling van families met hopen bambino’s. Het is immers WE.
Daarom nu verder even wat meer toelichting over de bezochte hotels.

De hotels onderweg waren:

Tarragona: Ciutat de Tarragona

Pal in het centrum gelegen, van daaruit gemakkelijk om de
stad te verkennen.

Ondergrondse parking, zakelijk hotel, prima eten en zeer
ruime kamer met alle comfort; Aan te raden.

Javea: Marina Playa

Vakantie hotel aan de zee gelegen. Ruime nette kamers,
niet duur maar geen warm water! Het eten is in buffetvorm. Onpersoonlijk
familiehotel.

Nerja: Parador

Heel mooie ligging, prachtig hotel met heel veel sfeer.

Vlak aan het strand gelegen. je kan er met een privélift
vh hotel naar toe.

Zeer professioneel onthaal en personeel.

Heb zelden in m’n leven zo fijn gegeten als daar.

Dus: méér dan een aanrader! Tot nu toe de N° UNO!

Granada:
Parador Real de la Alhambra

Ligging: kan niet beter.

Service: uitstekend. Zij zorgden zelfs voor de inkomkaart
vh bezoek aan het Alhambra.

Héééééél mooi gebouw (voormalig Karthuizers klooster).

Lekker eten en bediening maar minder dan Nerja.

Kamers eerder aan de kleine kant. Ja die paters vroeger hé…

Grazalema: Fuerte hotels Grazalema

Rural hotel. Familiaal ingesteld. Ontvangt ook groepen
(vooral Duitsers) die hier wandelingen komen doen.

Leuk zwembad met jaccuci, nette ruime kamer met balkon
met uitzicht op de bergen rondom. Het eten is in buffetvorm. Streaalt niet echt
charme uit. Goedkoop.

Je ziet ook heel duidelijk het verschil aan publiek
tussen die ‘familiale’ hotels en bvb. de Paradores. Groot verschil!

Zoals eerder gezegd, is het hier vandaag m’n laatste dag.
Morgen zondag 2 mei, jaja, we zijn al mei en deze trip zit er al half op… En
het verterk naar Sevilla staat voor de deur. Daar zal er erg veel speciaals te
zien zijn, ben er erg benieuwd naar

Dag 18 – Zondag 2 mei

Al enkele opmerkingen.

De weg van Grazalema naar Sevilla verloopt van berg naar
vlakte.

Inderdaad eens de bergen achter zich, komt men in een
wijdts en glooiend landschap.

Daar waar mogelijk zijn er velden.

Daar waar dit niet mogelijk is, is dat omwille van de rotsbodem.

125 km verder komen we aan in Sevilla. Een grote drukke stad.

Het is goed dat het zondag is, dan heb je minder toeterende
auto’s, achter en naast je.

De GPS wijst zoals naar gewoonte de juiste weg.

Ik rij m’n auto in een parking maar weet niet of dit de goede is.

Ik check in, maar moet snel alles uitladen want dit was een
rivé parking waarvan de poort openstond!!!

No problema.

Aan de receptie vraagt men de sleutel van de auto en zij
parkeren hem weet ik waar… Hopelijk veilig.

Pak uit en rangeer m’n spullen in de kamer. Ruimte zat.

Een salonnetje met zetels en de slaapkamer is een open
ruimte op een mezzanine…

TV beneden én boven.

Een echt Andalusisch gebouw. Alles is gebouwd rond grote patio’s.

Deze geven veel licht en verfrissing naar al de kamers
die er op uitgeven.

Er is een restaurant en een terras op het gelijkvloers en
een dakterras, waar ik voor deze avond heb gereserveerd.

Vanop dit terras heb je een mooi uitzicht over de stad
waaronder de kathedraal.

Het bezoek hieraan is voor de volgende dagen.

Het grote verschil tussen bvb. Granada en Sevilla is dat
de belangrijkste gebouwen eigenlijk buiten de stad, op de heuvel liggen: Het
Alhambra.

Sevilla moet je met Parijs vergelijken. Ook hier loopt er
een grote brede rivier – de Guadalquivir – door de stad.

Er zijn roeiers en pedalo’s te zien en ook boten die excursies doen.

in de grote lanen kan je een paardenkoets of een bus
nemen voor een rondrit door de stad.

Vlak bij het hotel – dat zeer centraal gelegen is – is er
de arena waar men aan stierengevecht doet.

Het zou de oudste arena van Spanje zijn.

Dag 19 – Maandag 3 mei

Gisteren avond logeerden de matadors, toreadors en
picadors en wat ander voet- en paarden volk in m’n hotel. Mooi om hun kleren te
zien…

Zoals eerder verteld, op het dakterras gegeten. Mooi
uitzicht, lekker, slechts één hoofdschotel. Hou me in, ondanks dat m’n suiker
bijna steeds te hoog staat. Het is bijzonder moeilijk dit onder controle te
hebben als je je eten niet zelf klaar maakt. Spuit dan ook iets meer insuline.

Deze morgen stond ik op tijd aan te schuiven – en waren
slechts een hondertal mensen voor mij, meestal een paar duizenden !!!!  om de Kathedraal en de Giralda te gaan
bezoeken. De toeristen worden daar inderdaad met duizenden binnengeleid, hallucinant.
Maar het gebouw zelf, ja, dat is het natuurlijk! Groot, meer dan 160 meter lang
en meer dan 30 meter hoog. Verschillende beuken, ontelbare nissen, een dubbel
orgel – waar hebben we dat nog gezien?

Trouwens een gebouw waar men zowel binnen als buiten – ik
denk constant – aan het restaureren is.

Oorspronkelijk was dit een (Moorse) mosqee. De Christenen
hebben dat omgebouwd tot een Gotische kerk.

Als je de pracht en praal ziet van wat de kerk in die
tijd vertegenwoordigde dan moet dit kollosaal geweest zijn…

Aangrenzend heb je de nog oorspronkelijke Moorse toren,
de Giralda.

Hoog en mooi; Ik ben tot boven geraakt. Dat is een hele
prestatie omwille van:

– de duuizenden bezoekers die naar boven gaan

– andere duizenden die naar beneden komen

– de 36 stijle paden.

Inderdaad, er zijn geen trappen. De weg naar de toren
werd gebouwd met hellingen omdat men te paard op en af wilde kunnen. Handig
gezien. Ook leuker om te stappen dan met trappen trouwens.

Boven heb je al de klokken, en er zijn er heel wat; Je
kan ze bijna aanraken.

En natuurlijk heb je rondom een zicht over Sevilla, tot héél
ver. Indrukwekkend.

Ik had gelezen dat gepensioneerden voor 2€ ipv 8€ binnen
mochten, maar ik had al zo een voorgevoel…

Het was enkel voor Spaanse gepensioneerden het geval. Ik
vindt dit pure discriminatie 🙂

Na alles grondig bezocht te hebben en natuurlijk foto’s
genomen te hebben ben ik na 4 uur buiten gekomen.

Ik was van plan om Tapas te gaan eten. Heb ik dan ook
gedaan. Een bordje inktvis, aardappeltjes in een zure saus, brood en een
serveza: 6,55 € Alleen de sfeer in zo een echte tapasbar, waar de Jamon aan het
plafond hangt en waar de maestro (ik weet het dit is Italiaans, maar het klinkt
goed) op een heel secure manier zo een Jamon aan het snijden is, is op zich al
meer waard.

Nu zit ik in de binnentuin van het hotel dit te schrijven.

Straks, als m’n voetjes wat gerust hebben (heb er
preventief Comfeel opgedaan en dubbel paar kousen) ga ik nog even de stad in.
Ik zal er eens de Fnac binnen lopen, kwestie van iets minders cultureel te
doen.

Morgen staat het Alcazar op m’n programma. Dit is een
moorse vestiging. Zou de mooiste zijn die er nog is.

Ik heb gezien dat het maartse buien en temperaturen zijn.
Ook een groot deel van Frankrijk en Spanje zijn slecht. Enkel het zuiden is
goed. Ik heb geluk nu, want er zijn toch al wel wat minderen dagen geweest.

Dag 20 – Dinsdag 4 mei

Barbara, weet je wat ik vandaag gezien heb??? ………………….

Een Spaanse Hang speler!

Wel zoals gisteren gezegd, ga ik naar de Fnac, en wat zie
ik op de stoep voor de Fnac: een Hang speler.

Er stond een Oostenrijks koppel bij die kerel om te
vragen wat voor instrument dit nu wel kon zijn. Ik natuurlijk maar mevrouw en
mijnheer, weet je dat dan niet, dit is een Hang!!!!!!!!!

Enfin, een babbeltje geslagen, de kerel heeft hem
natuurlijk vanuit Zwitserland en beweert dat er nu lange wachtlijsten zijn om
zo een Hang te kunnen bestellen…… Je zou best eens naar hen een vriendelijk
briefje kunnen schrijven…

Je moet alvast niet naar Zwitserland om dit te zien en te
horen. Spanje is IN 🙂 Ik zal in de toekomst meer naar de Fanc moeten gaan…

Nog een grote wandeling gemaakt en dan de “Rue
Neuve” gedaan. Wel chiquere winkels!

Joke: heb hier nog geen Desigual gezien, wellicht in de
El Corte Inglès. Zal er eens binnenlopen.

In Granada was er eentje maar stelde echt niets voor.

Vandaag, (dinsdag 4 mei) zoals aangekondigd naar het
Alcazar.

Het is weer prachtig weer, maar wel met een koude
Noorderwind.

Dit zorgt voor de nodige afkoeling want het is niet ver van de 30°

Wel het is echt de moeite.

De prachtige zalen, allen met geborduurde stenen
gewelven, geweldig mooie plafonds en de azulejos tegen de muren…

Veel zalen ook, steeds gelegen rond patio’s en tuinen.

Spijtig van het vele volk. Je loopt er op de kopppen.

Moet subliem zijn als er niemand is.

Er zijn ook talloze waaiers te zien in een speciale collectie.

Een deel daarvan is gemaakt met Brusselse kant !!!

Het is een groot gebouw, over twee verdiepingen.

Niet zoals in Granada, waar dit echte Moorse bolwerk
eerder aan de kleine kant was.

Ook prachtige tuinen, zeer goed onderhouden.

Dit zijn dé gebouwen die ik absoluut wou zien.

Het kan zijn dat ik er nog een tweede keer naartoe ga.

Aan de achterkant van het Alcazar, kom je uit in de
“Juderia” wijk.

Dit zijn zeer mooie pitoreske straatjes, waar vroeger de
Joden woonden en er hun bussiness hadden. Nu zijn het de Spanjaarden die er hun
souvenir winkeltjes en restaurantjes hebben. Elk straatje geeft uit op een
pleintje, meestal met terrasjes, maar vreemd genoeg straalt het nog die
Joodse/Moorse sfeer uit, ik weet niet waarom, het zal subjectief zijn…

Deze middag in m’n stam tapasbar iets gaan eten: www.mesoncincojotas.com je moet maar eens surfen, ze hebben er in verschillende Spaanse steden.

Deze avond op het dakterras een ploegje van de Spaanse TV
die een “kook” reportage maakt. De producer en cameraman zijn amerikanen,
gebaseerd in Madrid die op de Spaanse TV een uitzending hebben. Effe een
babbeltje mee gedaan, kwestie van te weten wat ze daar uitspookten…
Nieuwsgierig toch hé die Belgen in het verre buitenland.

Nog enkele algemenbe bedenkingen:

Wat kan je zoal zien in Sevilla;

– heel veel

– nog meer dan veel: toeristen

– vele paardenkoetsen

– loterijverkopers die roepen, op alle hoeken van de
straat dat het zaterdag trekking is

– soort bedelaars die je overal aanklampen om je een
palmtakje te geven (en er natuurlijk achteraf om een aalmoes komen vragen)

– kleurlingen die proberen tassen, sjaals, brillen of
uurwerken aan toeristen te verkopen… (Dat zie je overal in Spanje)

– mussen: ze vliegen zelfs de eetzaal van het hotel
binnen op zoek naar kruimels

– grote, mooie en brede lanen, een beetje zoals in
Parijs.

– Vespa’s

– Groepen uitgelaten Franse en Spaanse schoolkinderen op
schoolreis, met hun invullijstjes…

– een “voedselshuif”: in sommige kloosters,
midden in de stad, kunnen behoeftigen om eten vragen. Zonder dat de partijen
mekaar kunnen zien, wordt een volledige maaltijd in een draaiende molen
geplaatst en naar de behoeftige aan de andere kant gedraait. Ik ga trachten er
een foto van te maken, maar het is er nogal donker.

– overal witte marmer op de vloeren: op de straat, in de
huizen en natuurlijk in de paleizen

– gitaarspelers…

Dag 21 – Woensdag 5 mei

Dat gaat vooruit… nog 2 weken en ik ben terug in
Leuven!

Vandaag een GROTE toer gemaakt (te voet natuurlijk). M’n
voetjes zijn terug ok, en ik verzorg ze extra.

Via de Plaza Nuevo door de Avenida de la Constitution zo
in de richting van de Plaza de Espagna.

Ik heb de weg doorheen het grote en mooie park Santa
Maria genomen.

Er zijn in Sevilla overal mooie parken in en rond de stad.

De Plaza de Espagna is het grootste plein in Sevilla. Het
is opgebouwd als een hoefijzen.

Spijtig van al de werkzaamheden die men er doet, je waant
je temidden van een werf!

Maar ondanks dat, zijn de galerijen rondom zijn echt de
moeite. Zie de foto’s als ik ze gemonteerd heb.

De weg vanaf het hotel ernaar toe en terug natuurlijk is
toch wel ettelijke km ver.

Ik kreeg op een bepaald moment een hypo, ben dan vlug een
cola gaan drinken en een warme tapa gaan eten: 3,95€.

Wat die tapa juist inhield weet ik nu nog altijd niet. Er
was rijst bij en voor de rest ???

Er zijn overal – zoals reeds eerder vermeld – veel
toeristen. Het is blijkbaar echt hoogseizoen.

Er staan op bepaalde voorbehouden plaatsen bussen, wel 50
tegelijk!

Maar aangezien de stad groot is heb je daar niet echt een
probleem mee.

Even een woordje uitleg op fotografisch gebied.

In en rondom de gebouwen trek ik er op uit met m’n Canon
5D MKII FF camera waarop de 21 mm groothoek zit.

Ik wissel dan af – naargelang de behoefte – op de 50 mm.

Het scherpstellen met deze MF Zeiss lenzen valt erg goed
mee via het oplichtend (centrale) focus point.

Op een andere dag doe ik hetzelfde traject, maar dan met
de 85 mm en de 200 mm.

De 85 mm doet z’n werk uitstekend in deze omstandigheden.
De 200 mm is meestal te lang (voor in de stad) en komt dus weinig aan bod.

Deze 200/2.8 tele is bij objecten verderweg dan weer meer
dan nuttig gebleken.

Als ik op stap ga, dan heb ik natuurlijk één lens op de
camera en de andere plus filters enz. in de “Skin Bag” van Think Tank
aan een gordel rondom mij.

Dit is een uiterst veilige manier. Het valt niet te
stelen. Het blijkt ook nog uiterst praktisch te zijn omdat je niet voelt dat je
wat meehebt en je hebt beide handen volledig vrij. Aan te bevelen!

’s Avonds kopieer ik dan de foto’s van de dag op de
netbook. Dit gaat snel en gemakkelijk. Ze gaan telkens naar een map met de
datum van de dag.

Om de drie dagen maak ik dan een backup op twee externe
harde schijven, zo heb ik ze op 3 plaatsen.

Na controle van dit alles, worden de bestanden van de CF
kaart gewist.

Morgen opent op de Plaza Nueva een boekenbeurs. Zal er
eens gaan rondkijken. Maar buiten Spaanse literatuur zal er wellicht niet veel
te rapen vallen.

Nu (15 uur) even uitrusten en straks terug op pad.

Ga vanavond ergens in stad eten.

Wat heb je nog veel in Sevilla:

– taxi’s, honderden…

– fietsen die je kan huren via een soort parkeermeter

Ook opgemerkt:

– bij verkeerslichten die geen timer hebben, hoor je het
geschirp van een vogeltje zolang het groen is!

– Kleurlingen verkopen spullen op de stoep. Een politieagent
komt af. De kleurlingen stormen weg, grabbelen nog mee wat ze kunnen en de rest
wordt door de politie in beslag genomen.

Dag 22 – Donderdag 6 mei

Deze morgen gezien: een kudde Japanners die men
losgelaten had. Wel veel discipline maar ze waren ingepakt…

Een hoedje, een parasol, lange kleren én zelfs
handschoenen!

Er mag blijkbaar geen vierkante cm bruin op dat velleke
komen 🙂

Vandaag het wat rustiger gedaan.

Ik begin erg moe te worden van al dat vele bezoek en die
tientallen kilometers.

En dag zeggen dat het vakantie is, amaai!

Ben ook gaan neuzen in de Spaanse literatuur.

Vandag is de Sevillaanse boekenweek van start gegaan.

Zal toch Spaans moeten gaan blokken of anders natuurlijk
het door Barbara laten tolken, das nog gemakkelijker 🙂 Er zullen debatten
georganiseerd worden denk ik, omdat er zeteltjes en stoelen opgesteld staan
onder een afdak…

Op een ander plein is men een podium aan het opstellen,
ben benieuwd…

Deze morgen was er een betoging, tegen of voor wat weet
ik niet…

Ze waren maar met een 60-tal, dus niet de moeite om naar
huis te schrijven.

Morgen eens klank opnemen voor de slideshow, dat geeft
meer kleur aan het geheel.

Aan lawaai en hablar geen gebrek…

Morgen is het ook al de laatste Sevilla dag.

Zaterdag pak ik m’n koffers voor de laatste van de drie
(belangrijkste) Moorse steden, Cordoba.

Dag 23 – Vrijdag 7 mei

In de stad rondgelopen en geluidsopnames gemaakt als
stemmingsgeluid voor de slideshow.

Zal wel ettelijke weken nodig hebben om dat allemaal te
bewerken, te knippen te plakken en samen te stellen….

De 10-daagse van het boek en de poëzie is hier blijkbaar
een groots gebeuren.

Overal TV ploegen, kom zeker op alle Spaanse zenders 🙂

Gisteren avond naar een muziek optreden geweest van
spaans/arabische muziek; Heb er een opname van. Zal horen wat het waard is.

Overal congressen, kinderanimaties, betogingen,
optredens, enfin een overvloed.

Sevilla is een uiterst bedrijvige stad!

Ze komen ook voor alles naar buiten. Het is er natuurlijk
goed weer, dat helpt.

Spanjaarden en zeker deze van Andalucia, waarvan Sevilla
trouwens hoofdstad is, zijn fier en patriotisch.

Barbara:

Wie zag ik gisteren avond: inderdaad, MIJNE Hang speler
🙂 Ik vroeg hem hoe lang het duurt alvorens je zo een Hang kunt bemachtigen.
Hou je vast. Hij heeft er eentje al 4 (vier ja) jaar in bestelling en heeft hem
nog niet gekregen! Dat belooft. Nu ze weten in Bern, dat hij niet zonder zit.
Z’n eerste had een klein probleempje, hij en een vriend zijn dan naar Bern
gegaan en ze hebben er promt een nieuwen gekregen. Maar nu is het wachten.

Hij zegt dat de prijs rond de 1.200 € schommelt. Hij
vindt dat helemaal niet duur! Een goede gitaar kost ook zoiets en een hang is
een uniek kunstwerk.

Dus, als je er nog wil voor gaan, wacht even tot ik terug
thuis ben – ik heb z’n coördinaten – dan kan je een lief briefje sturen en ik
zou zeker als je in ZW bent en naar toe gaan…

Ik zag en hoorde ook een Traverso speler, gelukkig dat ik
dat in Spanje nog eens kan horen, want in Leuven is dit  voltooid verleden en vervlogen tijd………

Ik ga stilletjes m’n valies en m’n spullen inpakken, dan staat alles klaar voor het vertrek.

Ik hoop niet al te slecht weer tegen te komen. We zijn al
een tijdje aan het stijgen – Cordoba ligt ten noorden van Sevilla – en ze geven
veel bewolking en regen!

Dag 24 – Zaterdag 8 mei

Om 10 uur vanuit Sevilla vertrokke;

140 km ten Noord-Oosten ligt Cordoba.

Een vlak landschap gaat zo een 15 km voor Cordoba over in
een mooi golvend landschap.

Ik had het adres vh hotel in de GPS ingegeven, dus geen
probleem, … doch…

Het hotel noemt zich “Hotel Cordoba Center”, ik
kom Cordoba binnen en zie wegwijzers staan met “Hotel Cordoba Centro”
ik daar naartoe, alhoewel de GPS mij naar links vraagt te rijden en de
wegwijzer naar rechts wijst??!!

Na hopeloos in smalle straatjes gesukkeld te zijn, rij ik
na 3 keer de toer te hebben gemaakt, omdat er nergens parkeerplaats is een
parking binnen die aangeduid staat als de parking vh hotel.

Men moet zich via een intercom melden en er gaat dan een
paal de grond in zodat je kan binnenrijden.

Ik kom in voetgangers zone, rij door, parkeer me
(onwettig) ergens en ga te voet op zoek naar het hotel.

Zie het na 50 meter, ik binnen en zeg Señor, ik heb hier een
reservatie.

Ho zegt hij dit is “Hotel Cordoba CENTRO niet CENTER
!!!!!!!!!!

Ik die dacht dat men in Spanje Center naar Centro zou
vertalen, maar niet dus.

Hij geeft mij een plannetje en zie dat het helemaal niet
daar is!!!!!!

Rij terug, langs hopen plechtige communicanten en hun
families die uit de kerken komen, en kerken zijn er hééééééééééél veel!

Volg nu m’n GPS en kom pal aan het “CENTER”
hotel!

Meldt mij aan de receptie en parkeer me in de
ondergrondse parking, ZO gemakkelijk!

Moraal: volg toch maar af en toe beter je GPS!

Na de bagage in de kamer gebracht en alles netjes op een
rijtje gezet te hebben, ik met m’n plannetje de stad in. Kwestie van de stad te
leren kennen.

Uiteindelijk zeer gemakkelijk. Veel volk in de shopping
straten, het is zaterdag.

Op een plein speelt er een band. Dit is om promotie te
maken voor Cordoba die zich candidaat steld om in 2016 culturele hoofdstad van
Europa te worden.

Het is nog 6 jaar ver, ze zijn er vroeg mee bezig!

Een groepje schoolmeisjes vraagt me in slecht Spaans naar
de naam van  het plein, ze moeten van
alles invullen, het zijn fransen en antwoordt hen in het frans dat het plein
“Plaza Tendillas” noemt, zij dol gelukkig…

Ben zelfs een El Corte Inglés binnen gestapt om naar
Desigual te zoeken, maar te vergeefs, geen Desigual……….

Dan een koffietje gaan drinken. Dit is eerder “Le chemin du
Combattent”…

Op een terrasje 20 minuten gezeten, aan een dienster
teken gedaan, maar niemand komt, dan naar een ander terras, daar wil men
slechts koffie geven vanaf 18 uur en het was 17:30, dus geen koffie! Dan naar
een derde terras, als ik er de dienster er niet bijgesleurd had dan was er nu
nog geen koffie op tafel gekomen. Ze hebben nog bergen te leren om efficiënt te
werken, moest dit in de Notre Dame in Leuven gebeuren, m’n kreeg er stande pede
z’n C4!

Nadien terug naar het hotel. Om de hoek zijn er een
drietal bars. Ze zitten eivol met twintigers die allen zitten te dansen (het is
nu 18 uur) op keiluide Spaanse muziek. Buiten zitten ze rond tafeltjes te hablaren.
Nu weet ik waarom het aandeel van ‘Telefonica” zo goed presteerd! Blijf
deze avond hier eten. Was na het inchecken even naar het dakterras gaan zien.
Ik kwam daar terrecht in een huwelijksfeest. In het hotel zijn er trouwens ook
communifeesten, niet te geloven!!!!!

Een heel leuk terras trouwens, met een prachtig zwembad
(maar te koud) het was deze middag 23°C, en rond het zwembad tafeltjes,
ligzetels en een mooi uitzicht over de stad.

Dag 25 – Zondag 9 mei

Deze morgen, bestel ik een compleet ontbijt en krijg
alleen een heel klein kopje sterke koffie. Was natuurlijk direct wakker…

Ik gaan vragen, Señor, waarom kan ik geen desayono
krijgen. Ho, dat is no problema, maar dat is in een andere zaal… Dus alsnog
lekker ontbeten!

Heb gezien dat een Spaanse hotelgast een pint bier
besteld om 9 uur ’s morgens bij het ontbijt, toch rare mensen die Spanjaarden…

Dan naar de stad, richting Avenida del Gran Capitan (moet
daar eens over Googlen…) zo naar “La Juderia” het Jodenkwartier, weer een…

Het was koud, felle wind en m’n pulleke aangedan!

In die Juderia wijk, een regenbui gekregen een Spaanse
Furie waardig!! Gelukkig kon ik gaan schuilen.

Na regen komt zonneschijn, en dat was ook zo. Plots een
temperatuur van 23° en volle zon. Maar hoelang?, want de lucht is zwaar
bewolkt.

Zo richting Mezquita (de “q” wordt niet
uitgesproken). Kon er binnen, zomaar, ik denk omdat er om 13u een mis begonn,
dan moesten alle bezoekers buiten…

Dit is tot op heden het meest typische en mooiste dat ik
(maar half) gezien heb. Ik kom morgen terug, moet dan wel een kaartje kopen van
8€. Hoop dat er ook minder volk zal zijn als vandaag (zondag).

Ik neem dan ook m’n statief mee want om binnen foto’s te
maken is er echt weinig licht…

Ook even het “Palacio de Congresos y Expositiones”
binnen gelopen. Ook de moeite waard.

Morgen en dinsdag ga ik ook nog kijken naar de
“Puente Romano” dit is een oude brug over de Guadalquivir (ja
dezelfde als in Sevilla (de “ll” wordt ook niet uitgesproken) en naar
de Romijnse opgravingen (groot). Moet ook nog naar het Alcazar de Los Reyes
Cristianos gaan, maar dat ligt daar allemaal in de buurt…

Er staat dus nog veel op het programma voor de volgende
twee dagen.

Gisteren avond in het hotel gegeten. Ik zat daar
moederziel alleen om 20:30u… niet gezellig.

Dus, ga ik van de avond ergens in de stad…

Ik zie dat er in het hotel deze namiddag 3 plechtige
communiefeesten zijn!!!

Gisteren was er dus ook nog dat trouwfeest. De dames
allemaal in het lang en met van die “Koningin Fabiola hoeden, maar dan
allemaal hé!!!!!!!

Wel mooi om zien.

Alleen dat lawaai, die zingen er op los dat horen en zien
vergaan……….

Ik denk dat er op oudere leeftijd veel mensen met
gehoorproblemen moeten rondlopen.

Dag 26 – Maandag 10 mei

Ik weet het, het is een luxe probleem maar toch…

Cordoba gaan bezoeken in de plensende regen, het moet
kunnen maar is toch geen lachertje!

Er vallen hier zo van die tropische regenbuien en nadien
schijnt opnieuw de zon…

Ik had m’n pulleke, een paraplu, dichte schoenen, m’n fototoestel,
de belt zakjes én het fotostatief mee, dus genoeg gesleurd voor vandaag.

Ik had beter een Spaanse muilezel ingehuurd, zo een
koppig beest 😉

Ik had zo al het vermoeden dat foto’s nemen met statief
een probleem zou zijn en inderdaad. Bij de ingang: “No señor no
fotografiar con tripode” (m’n Spaans is niet slecht hé… op de accenten
na, die ik op m’n toetsenbord niet zie…) Toch stiekem een tiental opnames met
statief genomen, nè! Tot er een andere bewaker dit zag en ’t was van hetzelfde.
Einde feest!

Want fotografisch gezien is de Mesquita geen lachertje,
een moeilijke opgave omdat er zo weinig licht is…

MAAR, zo iets heb ik van mijn leven nog niet gezien.

De Huidige Kathedraal gebouwd vanaf 1236 op het vorige
gebouw de Moskee van de Califfen van het Oosten dd. 785 en op haar beurt
ontstaan rond de overblijfselen van de basiliek San Vincent ten tijde van de
Wisigoten.

Alles straald dus nog dat Oosters uit, met toevoeging van
de gotische kerkstruktuur.

Het is zééééééééér groot en er staan meer dan 800
zuilen!!!

Je kan het moeilijk met woorden omschrijven, daarom
zullen de foto’s dit later verduidelijken.

Op fotografisch gebied heb ik gebruik gemaakt van de 21mm
groothoek en de 85mm tele. Doorgaans op F4.0 of nog groter en met de hoogst
mogelijke ISO waarde nl. 6400! Zal bij de nabewerking stevig de
“DFine” er moeten op los laten… (Dit is een programma van NIK
software om de ruis te verminderen of weg te halen…) Ik hoop dat door de
lange sluitertijd er niet te veel opnames de bibber hebben…

Alleen om dit te kunnen zien, moet je naar Andalucia.

Het was trouwens de grootste Moskee. Cordoba was in die
tijd de hoofdstad van Al-Andaluz (deze ging tot de rivier de Duro – Portugal!)

Door de regenbuien – had dit al vanaf vorige week op meteoservices.be
al gezien – heb ik er voor vandaag genoeg van. Trouwens ben van 10:30 weg tot
nu 18:00. M’n voetjes doen zeer. Ik zet vandaag geen teen meer buiten.

Morgen alweer laatste Cordoba dag, wil ik nog de Romeinse
opgravingen zien. En dan alweer inpakken om de volgende etappe aan te vangen
nl. Jaen.

Heb Hollanders gezien die in het hotel in Sevilla
logeerden. Er zijn veel mensen die een reis doen (vliegtuig en ter plaatse met
een huurauto) en de drie steden Granada, Sevilla en Cordoba bezoeken. Elke stad
is totaal verschillend. Echt een aanrader!

Als ik kost en inwoon krijg wil ik als gids fungeren. 😉

Dag 27 – Dinsdag 11 mei

Het goede nieuws is dat de ijsheiligen vandaag gezegd
hebben het niet meer te laten vriezen!

Het slechte nieuws is dat de november heiligen
teruggekomen zijn…

Het regent en ik blijf voorlopig in het hotel, het zou
deze namiddag moeten opklaren.

Als dat zo is dan staan de Templo Romano het Real
Convento de San Pablo het Casa de Los Villalones het Iglesia de San Andres en
het Convento de San Marta op het programma…

11:30 het regent momenteel niet meer, alhoewel de lucht
zwart ziet… Ik ga naar buiten om mijn dagprogramma af te werken. En inderdaad
het lukt, de zon komt er regelmatig door en het is behoorlijk warm, maar hou
toch mijn pulleke nog aan.

Heb dus de gebouwen – helemaal bovenaan – bezocht.

Ook een aantal patio’s binengelopen. Er is namelijk een
bebloemde patio wedstrijd aan de gang en de (privé) mensen die daaraan meedoen
stellen hun patio’s tijdens de dag – niet tijdens de Siesta natuurlijk – open
voor het publiek.

De Templo Romano, stelt telleur. Het is pmgeven door
rasterwerk en wordt niet gepromoot. Eigenaardig.

In een van de straatjes kom ik langs een klooster (het
Convento de San Marta) en ga binnen, er was een tentoonstelling van een Spaanse
beeldhouwer die bronzen en stenen mensenfiguren ten toon steld. Mooie beelden,
mooi gedaan maar vooral in een uitzonderlijk kader.

Als ik terug buiten wou, was het weer aan het drachen,
voor de verandering… Even met een Spaanse fotograaf gesproken die daar voor
de krant denk, ik opnamen kwam maken. Hij heeft mij en ik hem gefotografeerd.
Erg spraakzaam (in het Engels) was hij overigens niet, bizar voor een Spanjaard,
het was misschien een Belg?!

Een tijdje gewacht en dan terug op pad. De brug over de
Guadalquivir over, naar de andere oever van Cordoba en dan terug naar ‘huis’
m’n hotel. Heb weer zeker m’n 10 km erop zitten. Zal binnenkort nieuwe zolen
moeten laten zetten!

Nu 16:30 en de genomen foto’s van vandaag op de PC
overzetten en een laatste backup maken.

Dan ga ik al het een en ander inpakken, want morgen zijn
we weer ribedebie.

Jaen, is de volgende etappe. Het echte Moorse laten we
achter ons, alhoewel Jaen er nog wat streken van heeft.

Dit was het laatste bericht uit Cordoba, de Cordobesen
worden terug wakker uit hun Siesta (van 13:30 ~ 16:30)… en ik ga nu m’n
voetjes wat laten rusten.

Dag 29 – Donderdag 13 mei Hemelvaartdag

Hemelvaart, weet ik niet maar het is zeker geen weer om
je hond naar buiten te sturen, het beest zou en trippel pleuris opdoen, ocharme.

Het ziet er nacht uit, het giet, heb deze nacht het zuur
gekregen en Maalox genomen, heb niet goed geslapen, de spieren van m’n benen doen
pijn en m’n suiker stond te hoog, een zwarte dag dus. Ik mag toch ook wel eens
klagen hé.

Zolang het giet blijf ik binnen, je ziet de gebouwen
zelfs niet staan.

Als het opklaart, dan zijn we weg.

Dus daarom een beetje geschiedenis over Jaen en omstreken.

We zitten hier terug in de uitlopers van de Sierra Nevada.
De Sierra’s hier noemen zich Jabalcuz en De La Pandera.

De Romeinen (in die tijd dus) delfden in Jaen zilver. Dan
kwamen hier weer de Mooren die een versterkte burcht bouwden op een 760 meter
hoge berg, die uitziet over heel de vallei rondom. Echt mooi als er wat zon is,
je waant je in Zwitserland. In de plaats van koeien zien de bergen groen van de
olijfbomen. Er zijn er werkelijk overal. Het is dé streek van de Aceité.

In 1246 kwam Ferdinand II hier de lakens uitdelen en
bouwde het eigenlijke kasteel verder uit. In 1965 werd er de Parador in
ondergebracht en werden alle vervallen toestanden opnieuw gebouwd tot
hedendaagse normen en afgewerkt in 1978.

Als ik nu naar buitenkijk zit ik midden in de wolken, zo
laag hangen die of zo hoog is deze Parador gelegen, het hangt ervan af hoe je
het bekijkt.

Het is 11 uur. Er is een opklaring. Ik ga met de auto
naar de stad. Parkeren in ondergrondse garage. En een bezoek gebracht aan de
kathedraal. Dit is en Renaissance bouwsel dat net 350 jaar oud is. Er zijn ook nog
Barokke elementen. Ik persoonlijk vindt het niet mooi. Rondom kapellen met
beelden, schilderijen enz. ter verering van alle mogelijke en onmogelijke
christelijke figuren. Wat een devotie de mensen vroeger moeten gehad hebben…

Met een audiogids het gebouw bezocht. Er was daar een
fotograaf op een zeer vakkundige manier foto’s aan het maken van het altaar…

Als ik buiten kwam was het opnieuw aan het regenen. Had
op dat moment ook een hypo en ben dan een pannekoek met ham en kaas en er lag
ook nog sla en tomaat op en dat met een cola gaan eten. Totaalbedrag: 5€ (Ik ga
niet meer op stap zonder een reepje Dextrose, heb dat wel altijd in de auto!)

De kleurlingen op de straat verkochten, je mag drie maal
raden… juist, van de eerste keer… paraplu’s! Vindingrijk zijn ze wel!

Jaen straalt voor de rest geen charme uit. Het is er vrij
druk, ook niet zo enorm veel te zien, nog wel de moorse baden en nog een aantal
andere kerken…

Er is ook bijna niets meer dat nog aan de moorse tijd
doet denken, zoals je dat uitgesproken hebt in Granada, Sevilla en Cordoba.

Als het weer het toelaat ga ik morgen Baeza en Ubeda
bezoeken en als er nog tijd over is of de volgende dag naar Cazorla.

Dag 31 – Zaterdag 15 mei

Meteoservices.be en ook de Spaanse TV, en er zijn er hier
zo een 25 van die Spaans tetterende TV zenders (!) en spijtig geen enkele
“vreemde” zender (!) laten weten dat vanaf deze namiddag en al de
volgende dagen overal in het Spaanse land zonnig gaat worden met temperaturen
van 22 tot 26°C. Als het waar is dan ben ik blij, want dan vervolg ik m’n reis.
Het is trouwens niet lang meer…

Deze namiddag – als die verdomde zon er doorkomt – ga ik
hier trachten wat foto’s van de omgeving te maken, het is echt mooi, alleen als
het donker is en met al die regen zie je daar niet veel van.

Ik heb de weg naar de Costa de Valencia uitgestippeld.
Het beerstre deel gaat naar Albacete en zal dus traag vooruitgaan omdat er in
die richting geen “autovia” is. Later wordt het wel autoweg. We zien
waar we uitkomen…

Het zal wel meevallen omdat er op zondag geen druk verkeer is.

12 uur: Je moet weten dat ik 6 (meestal zijn het er maar
3 hé) weesgegroetjes heb opgedragen aan de patroonheilige Santa Catalina van
deze Parador. En zie wat is er geschiedt: “Geen druppel regen en zelfs
opklaringen”! Ik had dat al eerder moeten doen, maar als je niet
bijgelovig bent is dat moeilijk…

Heb dus toch nog van de bergen en de vallei wat opnames kunnen
maken.

Nog goed omweten:

– Wat is het nationale kuisgerief van de Spanjaarden: de
zwabber, inderdaad. De zwabber is goed voor vloeren van badkamers, salons,
eetkamers, gangen, stoepen en weet ik nog veel meer!

– Wat draagt de jeugd: een gescheurde jeans. Je weet wel
die broeken waar men gewild een aantal – liefst veel – van die horizontale
scheuren heeft ingemaakt.

Van de middag Crokettas de la Casa gegeten.

Er zijn hier twee families met hun respectievelijke
Plechtige Communicant toegekomen. Die communiefeesten blijven hier maar duren.

En nu is er een trouwfeest aan de gang, een drukke
bedoeling. En wat voor kleren!!!

Dag 32 – Zondag 16 mei

9:30, de motor van m’n tutuut staat te ronken.

Das vroeg hé, voor een zondag toch…

Dit was dus Jaen en vandaag ziet het al allemaal mooier
uit… stralende zon, 14°, geen wolkje te bespeuren. Das al heeeeel lang
geleden. Nu een trip van zowat 530 km voor de boeg, richting zee, boven
Valencia.

De weg ernaartoe was zoals gezegd tamelijk moeilijk,
vooral het stuk tot Albacete. Zoals je 40 jaar terug in Spanje overal
“Obras” zag, zo is dat vandaag nog het geval…

Dus vele vertragingen en van die zeeeeeeeer vervelende
“Bandas Sonaras” waar je je tutuut op kapotrijdt als je er snel
overheen gaat.

Na Albacete wijkt de richting naar Valencia en dan
richting Benicasim. Dat ligt dus ten noorden van Valencia en zo een 350 km
onder Barcelona. Dit is hier de Costa Azahar.

Naar een hotel gezocht. Er zijn er hier veel nog
gesloten, uiteindelijk eentje gevonden. Rustig gelegen en goedkoop. Na het
inchecken een koffietje op het strand gaan drinken. De rechtse kant van de
kleine pier is een zandstrand de linkse kant een witte keienstrand, voor elk
wat wils In de zomermaanden moet het hier zwart vh volk zien. Er zijn honderden
flatgebouwen met appartementen, 10 hoog. Goed voor zonnekloppers en
strandliggers; niet echt iets voor mij.

Morgen vroeg naar Begur. Wij kennen dat als Bagur. Dit
ligt onder Estartit (je weet wel van de Medas Eilanden…), Costa Brava. Ik
hoop daar ten eerste mooie kustfoto’s te kunnen nemen (het zou de hele week
mooi weer blijven met temperaturen tot 24°)

Vanavond blijf ik in het hotel eten. Morgen weer een
nieuw verhaal, nu geen kultuur meer maar eerder nog een paar dagen genieten van
de mooie natuur, de zee, de zon om er nadien in Leuven te kunnen vliegen

Dag 33 – Maandag 17 mei

Om 9:30 vertrokken uit Benicassim en nu naar het noorden.
Zo een kleine 400 km verder ligt Begur en Aiguablava. We zijn hier slechts een
90 km van de Franse grens, het is immers Costa Brava.

Het weer is prima en rond 14 uur toegekomen in de Parador.
Ik logeer hier voor een schappelijk prijsje als 55 plusser, ze hebben voor die
oude peekes een speciaal tarief. Maar van die oude peekes die naar een internet
connectie vragen aan de balie hadden ze nog niet veel gezien 😉 Er is hier wifi
op de kamer, dus Skypen kan. Ik ben hier tot en met woendag.

Morgen ga ik naar Estartit en wellicht ook nog verder,
dat zien we dan wel.

Nu is het uitblazen van een lange en toch wel vermoeiende
(luxe) reis. Maar ja, luxe problemen bestaan ook hé!

Dag 35 – Woensdag 19 mei

Hierbij ronden we onze reis af.

Via Taragonna doorheen Spanje naar Andalucia.

Daar een zeer divers landschap, vele bergen, vele
valleien, prachtig…

De culturele hoogtepunten waren natuurlijk Granada,
Sevilla en Cordoba.

Granada:

met z’n Alhambra: groots, prachtig, goed bewaard en de
Parador aldaar is meer dan aanbevolen.

Het Albaicin, wellicht de best bewaarde Moorse wijk van
heel Andalucia. Een plezier om er rond te lopen.

Sevilla:

de grote Andalusiche stad, ze bruist, ze spettert. Er
gebeurt constant wat… (ze is ook de hoofdstad van Andalucia). En natuurlijk
het Alcazar, gebouwd in de 8e eeuw op een Romeinse ruine. De Plaza de Espagna.
De Juderia met z’n typische kleine straatjes met boetieks en eethuisjes en de
Trianawijk aan de overkant van de Guadalquivir.

Een tip: zorg dat je zo centraal mogelijk gehuisvest
bent. Zo ben je overal snel ter plaatse.

Cordoba:

de kleine (in verhouding tot Sevilla) stad maar met wat
een pracht: De Mezquita! Eigenlijk het meest typische dat ik gezien heb.

Logeren: ook zo centraal mogelijk, alhoewel het met de
auto zo goed als niet te doen valt.

Het meest verre punt van de reis was Jerez de la
Frontera, de stad en streek van de Jerez, de Sherry.

Verder Ronda, is het bezoek waard. De Parador (waar ik
niet overnacht heb) is net aan de kloof gelegen. De Alpujaras, met de vele
witte dorpen, Meer naar het Noorden, Jaen, Ubeda enz. Misschien kwam het door
het bijzonder slechte weer, maar ik vondt het overbodig.

Als je van “Rural” houdt dan heb je Grazalema
met z’n prachtige ligging tussen de mooie bergen. Met daarrond El Bosque, Zahara de la Sierra,
Olvera, Setenil …

Op de terugweg overnacht in Benicassim, (Costa Azahar)
ten noorden van Valencia: zandstrand ideaal voor zonnekloppers.

Volgende dag naar Begur, Aiguablava. Dit is de Costa
Brava, dit behoeft geen verdere uitleg. Kennen we zelfs met de ogen dicht, maar
oh, zo mooi.

Morgen beginnen we aan de grote trek naar het Noorden met
een stop in Beaune en vrijdag 21 mei zijn we terug in Leuven.

Het was een lange reis, maar dit kan je niet op een
loopje doen. Spanje is een zeer groot land. Ik vraag me af hoe ze dat beheren.
Wij Belgen slagen er zelfs niet in ons land te beheren, een land dat kleiner is
dan één Spaanse provincie! Als men in Andalucia iets toont op TV over Cataluña,
dan is dat ondertitteld!

Vatbaar voor herhaling… zeker, en dan nog meer
toegespitst op bepaalde streken en zaken.

Nu rest ons nog de honderden foto’s te bewerken, te
beheren, de klankopnames op te kuisen en te monteren om zo tot een Spaanse
slide show te komen. De herfst en wintermaanden zullen goed gevuld zijn…

Aan Jo en Barbara, bedankt voor het dagelijks antwoord op
m’n mails. We waren ver weg maar toch dichtbij. Ook het Skypen was erg leuk!

Barbara bedankt om m’n post in de gaten te houden en me
op de hoogte te brengen van uit te voeren betalingen, erg praktisch.

Waarvoor de informatica en het internet toch al niet
dient hé!

En aan allen die ook naar het diepe zuidenwillen trekken, Bon Vent!